Τα αλληλέγγυα σχολεία διοργανώνουν ένα διήμερο στις 25 και 26 Ιουνίου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με συζητήσεις και εργαστήρια για ένα σχολείο χωρίς φραγμούς, ανοιχτό στην κοινωνία, συμπεριληπτικό, δημοκρατικό, έναν ασφαλή χώρο για όλες και όλους και για μια κοινωνία που θα με ίσα δικαιώματα.
Πέρασαν τέσσερα χρόνια από την πρώτη διήμερη συνάντηση. Τα δύο χρόνια πανδημίας που μεσολάβησαν αποτέλεσαν μια πρωτόγνωρη πρόκληση για τις συλλογικότητές μας, όπου η κοινή καθημερινότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης μας. Παρά όλες τις δυσκολίες αναζητήσαμε νέους τρόπους για να συνεχίσουμε και να μη μείνει καμία μόνη και κανένας μόνος.
Σήμερα μπορούμε να συναντιόμαστε ξανά. Μπροστά μας βρίσκονται νέες προκλήσεις, περισσότεροι αποκλεισμοί, περισσότερες ανάγκες και καινούργιοι δρόμοι να ανακαλύψουμε.
Στην πρώτη συνάντηση με τίτλο “Η παιδεία ως κοινό αγαθό. Διεκδικούμε δημιουργώντας.” τα αλληλέγγυα σχολεία αναζητούσαν την ταυτότητά τους. Δομές που δεν έχουν έναν ενιαίο τρόπο λειτουργίας, δεν εστιάζουν στις ίδιες επιμέρους ανάγκες και στόχους συναντήθηκαν, συζήτησαν και αντάλλαξαν εμπειρίες και σκέψεις. Ο κοινός τοπος που αναδείχθηκε είναι ότι θέλουμε να αποτελούμε χώρους ενός πολύμορφου και δημιουργικού κοινωνικού κινήματος με επίκεντρο την ισότιμη πρόσβαση στην παιδεία. Αυτή ήταν και μια ευκαιρία να γνωριστούμε με πολλούς και πολλές με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινές διεκδικήσεις, συλλογικότητες από την Τουρκία, την Ελβετία, την Ιταλία, τη Νορβηγία, παιδαγωγικά εγχειρήματα από την Ελλάδα κ.α. Την επόμενη χρονιά βρεθήκαμε στη Θεσσαλονίκη και στην Κέρκυρα, γνωρίσαμε τοπικά κινήματα, μιλήσαμε για τα ιδιαίτερα προβλήματα κάθε περιοχής.
Στο φετινό διήμερο με αφετηρία την καθημερινή μας εμπειρία θα συζητήσουμε ζητήματα τόσο επίκαιρα όσο και διαχρονικά.
Η πανδημία ανέδειξε ανισότητες στην πρόσβαση σε τεχνολογικά αγαθά, επαρκή και κατάλληλο ζωτικό χώρο και δημιούργησε περαιτέρω φραγμούς. Επιπλέον, μια σειρά πολιτικές, όπως η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και η Τράπεζα Θεμάτων, κάνουν το δημόσιο σχολείο ακόμα πιο ανταγωνιστικό, εξουθενωτικό και λιγότερο δημοκρατικό, αποθαρρύνοντας πολλές μαθήτριες και πολλούς μαθητές να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Στην πρώτη θεματική συζήτηση διερευνούμε τον ρόλο των αλληλέγγυων σχολείων στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην παιδεία και τις διεκδικήσεις που συγκροτούνται.
Από την άλλη, κοινωνικές ομάδες που αποκλείονται διαχρονικά από την εκπαίδευση βιώνουν σήμερα διπλό αποκλεισμό. Θα μιλήσουμε για τα σχολεία στα κέντρα κράτησης και την κοινότητα ρομά. Δύο διαφορετικές ομάδες που αντιμετωπίζονται με την προκατάληψη ότι οι ίδιοι θέτουν τον εαυτό τους εκτός του σχολικού πλαισίου. Η αναζήτηση νέων παιδαγωγικών πρακτικών που θα ενδυναμώνουν τα άτομα της ομάδας είναι από τους στόχους που τέθηκαν από την πρώτη διήμερη συνάντηση και θα συζητηθεί στην θεματική “Αλληλέγγυα Σχολεία ως κοινότητες ενδυνάμωσης και συμπερίληψης”.
Στο ζήτημα της Κοινωνικής Παιδαγωγικής θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε και το εργαστήριο που οργανώνει η παιδαγωγική ομάδα “το Σκασιαρχείο”. Μια άλλη ομάδα που έχουμε την χαρά να συνεργαζόμαστε είναι το “πολύχρωμο σχολείο”, το οποίο θα πραγματοποιήσει ένα βιωματικό σεμινάριο για τις έμφυλες ταυτότητες, για έναν συμπεριληπτικό λόγο στο σχολείο.
Μια διαδικασία κοινωνικής ενδυνάμωσης και ένταξης είναι αναγκαία και για τους ενήλικους μετανάστες και πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα μας χωρίς καμία διαδικασία υποδοχής. Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 τα Σχολεία Μεταναστών αποτελούν ένα δίκτυο κοινωνικής προστασίας για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, τους πρόσφυγες και τις προσφύγισσες. Σε αυτό το διήμερο διοργανώνουν συζήτηση και βιωματικό εργαστήριο για τα βιώματα και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών.
Δεν είναι μόνο ο πόλεμος και η φτώχεια που οδηγεί τους ανθρώπους στη μετανάστευση. Στις μέρες μας η κλιματική κρίση, η οποία έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τη νέα γενιά, αναδεικνύεται όλο και περισσότερο σε κεντρικό πρόβλημα σε παγκόσμια κλίμακα. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι μια αναγκαιότητα που ξεπερνά τα στενά όρια του σχολικού προγράμματος και παρατηρείται ένα διαχρονικό έλλειμμα. Επιδιώκοντας να εμπλακούμε με αυτό το ζήτημα θα συζητήσουμε για την κλιματική κρίση και την εκπαίδευση με άτομα από τον χώρο της επιστήμης και των κινημάτων. Μιλώντας ευρύτερα για έναν άλλο τρόπο να ζούμε, να παράγουμε και να καταναλώνουμε με τη συμβολή του συνεργατικού χώρου Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας DOCK θα μιλήσουμε για την ΚΑΛΟ και πως αυτή συνδέεται με τα αλληλέγγυα σχολεία.
Στα αλληλέγγυα σχολεία, μέσα από την καθημερινή μας δράση, γκρεμίζουμε τους φράχτες που στήνονται και αποκλείουν ανθρώπους διωγμένους και κυνηγημένους από τον πόλεμο, αλλά και παιδιά οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα, κρατούμενους, ρομά, ευάλωτους μαθητές από την εκπαίδευση και τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Με αφορμή την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών, δημιουργούμε κοινότητες μάθησης. Συναντιόμαστε και μοιραζόμαστε βιώματα, συναισθήματα και εμπειρίες. Μέσα από αυτό το μοίρασμα γινόμαστε γέφυρες για να περάσει ο ένας στην μεριά του άλλου και μαζί να περάσουμε σε μια κοινωνία δίκαιη, χωρίς φραγμούς, που να χωράει όλες και όλους.
